به نام او

سلام! یکی از بحث های مهم و تاثیرگذار در بین مردم و مخصوصاً جوانان و مخصوصاً دانشجویان،‏ تفاوت بین بینش سیاسی و سیاسی کاری است.

این دو مقوله، علی رغم تمام تشابهات و مشترکاتی که با هم دارند،‏ دارای تفاوت های عمیق و بنیادی هستند؛ به طوری که بینش سیاسی باعث پیشرفت و توسعه می شود در حالی که سیاسی کاری از آفت های جدی حال حاضرمان است.

فرد سیاسی کار (که بهتر است آن را سیاست باز بنامیم، نه سیاستمدار) برایش مهم نیست که موضوع مورد بحث و جنجال او، به نفع کشور و مردم هست یا نیست. فقط برای او مهم است که منافع شخصی و حزبی خود را پیش ببرد و یا منافع حزبی دیگر را از بین ببرد حتی اگر منافع آن حزب، با منافع ملت منطبق باشد.

در این گفتار،‏ بحث بر سر گروه یا حزب خاصی نیست و افرادی از هر دو طرف احزاب ایران مصداق جملات این نوشته هستند.

به عنوان مثال، وقتی محمود احمدی نژاد بحث مونوریل ها را مطرح نمود، به جای اینکه با این موضوع برخوردی علمی و کارشناسی شود،‏جاروجنجالی سیاسی به راه افتاد و افرادی که خود را در مقابل احمدی نژاد می دیدند،‏ با بلند کردن سر و صدا سعی نمودند مونوریل را در مقابل مترو، ریاست جمهوری را در مقابل شهرداری تهران و در نتیجه،‏ احمدی نژاد را مقابل قالیباف (حریف شکست خورده او در انتخابات ریاست جمهوری) قرار دهند.

در صورتی که از ابتدا احمدی نژاد، مونوریل و مترو و دیگر سیستم های حمل و نقل را مکمل هم می دانست و سعی در برطرف کردن گره کور ترافیک تهران داشت. در ثانی، انتخابات تمام شده و بلاشک،‏ احمدی نژاد دیگر دنبال رقابت با کسی نیست.

مورد دیگری از این سیاسی کاری هایی که در سطح جامعه تاثیرات شگرفی می گذارد، در مورد خشکسالی امسال است. بذارید از اول ماجرا پیش رویم:

وزیر نیرو پس از زمستان سرد و پربرف پارسال اعلام کرد بارندگی ها تا هم اکنون خوب بوده است و با این روند، مشکلی برای تامین منابع آب و برق سال بعد نداریم. البته این روند ادامه پیدا نکرد و خشکسالی بر کشور مسلط شد.

همان سیاست بازها، سخنان فتاح، وزیر نیرو،‏ را دستاویز قرار داده و به جای توصیه مردم به صرفه جویی، که امری پسندیده و انسانی - اسلامی است، با سروصدا اعلام کردند که وزیر نیرو فهم درستی از بارش ها ندارد و چه و چه و...

با مطرح شدن این بجث ها، برخی از مردم نیز به جای در پیش گرفتن توصیه ها و نکات صرفه جویی به اسراف تشویق شدند و ضرر آن نیز نصیب خود مردم شد و سیاست بازها تصور نمودند با این کار، به احمدی نژاد ضربه زده اند،‏ درصورتی که مردم خود متضرر شدند.

برفرض که وزیر هم اشتباه کرد،‏ مگر خشکسالی یا صرفه جویی بحثی سیاسی است که با آن این گونه برخورد شود؟!؟