بالاخره بعد از کلی جدل و هیاهو، کشور، وزیر خود را شناخت. البته این رای تا الآن معتبر است و هر لحظه ممکن است مجلسی ها پشیمان شوند و درخواست استعفای وزیر را از جانب خود به دولت و وزیر و مسئولین و مردم و هرکسی که بهش بربخوردند، ارائه دهند!

اتفاقات این وزارت خانه هم سریال جالبی را خلق کرد. سریال از آن جا آغاز شد که در شهریور اولین سال حکومت دولت نهم، پورمحمدی با رأیی نه کم و نه زیاد، وزیر شد. تا امسال او نقش اول ساختمان خیابان فاطمی بود تا اینکه رفت و نوبت داستان علی کردان رسید. داستانی که با رای نمایندگان به او آغاز شد و با پس گرفتن رأی شان ادامه یافت و به نظر می رسد هنوز هم ادامه داشته باشد!

آخرین قسمت این سریال را امروز صادق محصولی بازی کرد و بازیگر نقش اول سریال شد!

نکته ای که در تعداد رأی های این سه وزیر پیشنهادی وجود دارد این است که در بین این سه وزیر، علی کردان بیشترین رأی را کسب کرده است.

علی کردان، مصطفی پورمحمدی و صادق محصولی به ترتیب با  169 ، 153 و 138  تکّه کاغذ سفید، به ساختمان وزارت کشور فرستاده شدند.

علی کردان، که شاید پرحاشیه ترین وزیر بعد از انقلاب باشد، در حالی به وزارت رسید و از وزارت برکنار شد که هیچ تغییری در مدت نود روز در او ایجاد و اثبات نشده بود. او وزیر شد با مدرکی که جای بحث داشت و استیضاح شد با کارنامه درخشانی که جای بحث نداشت.

رأی آقای محصولی هم با بحث هایی همراه بود. با اتفاقی که برای کردان رخ داد، هیچ بعید نیست بحث هایی مثل: ریاست او بر ستاد انتخاباتی "محمود احمدی نژاد" یا ستاد "علی اکبر هاشمی رفسنجانی بهرمانی" و یا مال و اموال محصولی ، برای او و دولت نهم و کشور و ملت دردسرساز شود و عمر وزارت این وزیر هم، به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نهم قد ندهد همان طور که عمر مصطفی و علی قد نداد. باید منتظر ماند و دید که این سریال وزارت کشور به کجا ختم می شود؟!؟

پانوشت: یه معلم داشتیم که می گفت: "نه زور بنویسید و نه به زور بنویسید"! من هم چند وقتی بود به زور ننوشتم!