سلام امروز رهبر معظم انقلاب با دست اندرکاران دستگاه دیپلماسی دولت جسله ای داشنتد که سخنان بسیار و قابل تاملی رو بیان کردند.
اولا اگر لحن و نوع بیانات ایشون در دوران دولت نهم رو به یاد بیاریم ، به راحتی متوجه می شیم که مدت هاست اون نوع بیان رو درباره دولت ندارند و متاسفانه دولت از انتظارات طرفداران واقعی و توقعات رهبری خیلی عقب افتاده و دور مونده.
ولی یک عبارتی رو رهبری در بیانات امروزشون دوبار تاکبد کردند (که فکر می کنم که برداشتی که از اون عبارت میشه، نشانه خوبی از وضعیت عمومی دست اندرکاران دستگاه دیپلماسی به دست نمیده) و اون هم اینکه رهبری در دوحا از صحبت هاشون تاکید می کنند که به وعده های صادق الهی حسن ظن داشته باشید.
من فکر می کنم در دقت نظر و هوشمندی ایشون در انتخاب لغات و عبارات هیچ شک و شبه ای وارد نیست. پس چرا اینجا از واژه ایمان به وعده های صادق الهی استفاده نکردند و دوبار فرموده اند : حسن ظن داشته باشید؟!

گویا رهبر معظم انقلاب با کنایه می فرمایند اگر ایمان ندارید، لااقل حسن ظن داشته باشید! 
انشاالله که برداشت من درست نباشه و اعضای تیم دبپلماسی دولت عدالت محور، که در برخی زمینه ها کارنامه درخشان و طلایی از خودش به جا گذاشته، بتونه در این بیداری اسلامی هم وظیفه خودش رو عمل کنه و مدیون خانواده های شهدا و خانواده های مردم انقلابی کشور عزیزمون نشه انشاالله

بالاخره بعد از کلی جدل و هیاهو، کشور، وزیر خود را شناخت. البته این رای تا الآن معتبر است و هر لحظه ممکن است مجلسی ها پشیمان شوند و درخواست استعفای وزیر را از جانب خود به دولت و وزیر و مسئولین و مردم و هرکسی که بهش بربخوردند، ارائه دهند!

اتفاقات این وزارت خانه هم سریال جالبی را خلق کرد. سریال از آن جا آغاز شد که در شهریور اولین سال حکومت دولت نهم، پورمحمدی با رأیی نه کم و نه زیاد، وزیر شد. تا امسال او نقش اول ساختمان خیابان فاطمی بود تا اینکه رفت و نوبت داستان علی کردان رسید. داستانی که با رای نمایندگان به او آغاز شد و با پس گرفتن رأی شان ادامه یافت و به نظر می رسد هنوز هم ادامه داشته باشد!

آخرین قسمت این سریال را امروز صادق محصولی بازی کرد و بازیگر نقش اول سریال شد!

نکته ای که در تعداد رأی های این سه وزیر پیشنهادی وجود دارد این است که در بین این سه وزیر، علی کردان بیشترین رأی را کسب کرده است.

علی کردان، مصطفی پورمحمدی و صادق محصولی به ترتیب با  169 ، 153 و 138  تکّه کاغذ سفید، به ساختمان وزارت کشور فرستاده شدند.

علی کردان، که شاید پرحاشیه ترین وزیر بعد از انقلاب باشد، در حالی به وزارت رسید و از وزارت برکنار شد که هیچ تغییری در مدت نود روز در او ایجاد و اثبات نشده بود. او وزیر شد با مدرکی که جای بحث داشت و استیضاح شد با کارنامه درخشانی که جای بحث نداشت.

رأی آقای محصولی هم با بحث هایی همراه بود. با اتفاقی که برای کردان رخ داد، هیچ بعید نیست بحث هایی مثل: ریاست او بر ستاد انتخاباتی "محمود احمدی نژاد" یا ستاد "علی اکبر هاشمی رفسنجانی بهرمانی" و یا مال و اموال محصولی ، برای او و دولت نهم و کشور و ملت دردسرساز شود و عمر وزارت این وزیر هم، به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نهم قد ندهد همان طور که عمر مصطفی و علی قد نداد. باید منتظر ماند و دید که این سریال وزارت کشور به کجا ختم می شود؟!؟

پانوشت: یه معلم داشتیم که می گفت: "نه زور بنویسید و نه به زور بنویسید"! من هم چند وقتی بود به زور ننوشتم!